Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΣ ΚΑΛΑ ΣΤΑ ...... ΧΡΟΝΙΑ ΤΙΣ ΚΡΙΣΗΣ


"Μου  αρέσει  να  χαμογελάω δεν  κοστίζει  και  τίποτα"
"Αποφάσισα  να  χαμογελώ, γιατί  μου  κάνει  καλό"



Σας αρέσει η δουλειά σας; Οι περισσότεροι ίσως θα απαντούσαν όχι, αλλά λόγω των συνθηκών δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς που είναι φυσικά απολύτως κατανοητό!
Η κρίση όμως δεν είναι η μόνη αιτία που ακολουθούμε ένα επάγγελμα που δεν μας ικανοποιεί… ίσως είναι η δικαιολογία. Κι αυτό γιατί οι περισσότεροι από εμάς μεγαλώσαμε με γονείς που μας έλεγαν τι πρέπει να κάνουμε και όχι τι θέλουμε να κάνουμε με αποτέλεσμα να ακολουθήσουμε το δρόμο του πρέπει και όχι του θέλω!

Ποιό είναι όμως το πραγματικό σας όνειρο; Αυτό που θα κάνατε αμισθί αν δεν είχατε να πληρώσετε λογαριασμούς; Έχετε αναρωτηθεί ποτέ; Τι επάγγελμα θα θέλατε να ακολουθήσετε για να ξυπνάτε ευτυχισμένοι το πρωί με την προοπτική ότι θα το εξασκήσετε; Και πόσο σίγουροι είσαστε ότι είναι αργά για να το υλοποιήσετε;
Μήπως η οικονομική κρίση δεν είναι τροχοπέδη τελικά αλλά ευκαιρία για να κάνουμε το μεγάλο βήμα, ιδιαίτερα αν είμαστε άνεργοι και να ακολουθήσουμε την καρδιά μας;

Και να πως θα το κάνουμε αυτό:

1.    Γνωρίζοντας τις πραγματικές ικανότητες μας.
Για παράδειγμα: Μπορεί να μας έχει κερδίσει η λογιστική, αλλά το όνειρό μας ήταν να γίνουμε ζωγράφοι. Ας καταγράψουμε σε ένα χαρτί πόσο καλοί είμαστε στην ζωγραφική και σε τι ιδιαίτερα… στα τοπία, στις προσωπογραφίες, στις αγιογραφίες, σε τι; Μετά ας δούμε που μπορούμε να ζωγραφίσουμε αυτά που κάνουμε καλά… σε πέτρες, σε υφάσματα, σε ξύλα; Και μετά ας δούμε πως μπορούμε να τα διοχετεύσουμε στην αγορά. Πηγαίνοντας στην λαϊκή, μέσα από το διαδίκτυο, ή σε φίλους και γνωστούς; Η ανταπόκριση που θα έχουμε – ιδιαίτερα αν κινηθούμε και με λογικές τιμές – θα είναι τεράστια. Η συνταγή είναι δοκιμασμένη και με μεγάλα ποσοστά επιτυχίας.
2.    Κάνοντας όνειρα αλλά πατώντας γερά στην γη!
Αν το όνειρο μας είναι να γίνουμε αστροναύτες είναι μάλλον δύσκολο να πραγματοποιηθεί ζώντας στην Ελλάδα. Οπότε ας είμαστε ρεαλιστές. Τα όνειρα μπορούν να μετατραπούν σε εφιάλτες όταν δεν είναι πραγματοποιήσιμα. Ας προσπαθήσουμε να κινηθούμε μέσα σε πλαίσια ρεαλιστικά και ας καταβάλλουμε προσπάθεια για την πραγμάτωση τους. Όταν δούμε όμως ότι προσπαθούμε πολύ αλλά δεν έχουμε το ανάλογο αποτέλεσμα, ας προσαρμόσουμε το όνειρο σε πιο ρεαλιστικά πλαίσια. Για παράδειγμα: Αν δεν μπορούμε να ζωγραφίσουμε πάνω σε χρυσό, γιατί είναι ακριβός και δύσκολος στον χειρισμό του, ας ζωγραφίσουμε πάνω στο ξύλο! Ίδιο όνειρο, πιο ρεαλιστικά προσαρμοσμένο.

3.    Ας είμαστε έξυπνοι.
Όταν αποφασίζουμε να ασχοληθούμε με το όνειρο μας, η προσπάθεια καμία φορά μας συνεπαίρνει και ξεχνάμε τον στόχο. Αν ένα όνειρο αρχίσει να έχει άγχος, δυσφορία και απαιτεί πολύ μεγάλη προσπάθεια, παύει να είναι όνειρο αλλά μία μη-επιθυμητή δουλειά… Οπότε γυρίζουμε πίσω.. εκεί που ξεκινήσαμε, εκεί απ’ όπου θέλαμε να φύγουμε! 

Ας είμαστε λοιπόν έξυπνοι.
Με το όνειρο ξεφεύγουμε γιατί μας γεμίζει ευχαρίστηση και αισιοδοξία… 
Μην κάνουμε λοιπόν τα ίδια λάθη και μην απογοητεύσουμε ξανά τους εαυτούς μας! 


Ας κρατήσουμε το πάθος ζωντανό και με διάρκεια!



ΚΑΛΟ  ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου