Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2021

Time is like a river...


“Time is like a river!

You cannot touch the same water twice, because the flow that has passed will never pass again. Enjoy every moment of your life!”
 

Ο χρόνος σαν άνεμος προσπερνά και η μια μέρα διαδέχεται την άλλη.

Στο πέρασμα του όλα αλλάζουν.

Η ζωή προχωρά, σαν ποτάμι κυλά κι εμείς παρατηρητές μερικές φορές ακολουθούμε. «Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός» λέμε και αναρωτιόμαστε πώς έφυγε η μέρα, η εβδομάδα, ο μήνας, τα χρόνια.

Θέλουμε πολλά να κάνουμε. Να δημιουργήσουμε, να ξεκινήσουμε, να φτιάξουμε, να αναπτύξουμε, να χαρούμε, να γευτούμε, μα δεν προφταίνουμε.

Κερδίζουμε σε εμπειρίες, αναπτύσσουμε ικανότητες, αυξάνουμε γνώσεις, βελτιώνουμε δεξιότητες, επεκτείνουμε γνωριμίες, προωθούμε την εργασία. Άλλες σχέσεις διαλύονται και άλλες νέες δημιουργούνται. Η αγάπη που δοκιμάζεται αντέχει στο χρόνο.

Δεν είμαστε ίδιοι όπως πριν δέκα χρόνια σε εμφάνιση, σε εμπειρίες, σε γνώσεις.

Συχνά τον θεωρούμε δεδομένο. Όμως αυτός ο πολύτιμος είναι περιορισμένος. Όταν φεύγει, επιστροφή δεν έχει. Δεν μπορούμε να τον πάρουμε πίσω ούτε να τον αυξήσουμε ούτε να τον αντικαταστήσουμε.

Ό,τι και να κάνουμε ο χρόνος είναι σημαντικός. Χτίζουμε την ζωή μας μέσα σ’ αυτόν.

Η εργασία, η οικογένεια, η εκπαίδευση, οι φίλοι, η διασκέδαση, η ξεκούραση, το διάβασμα, τα χόμπι, ο ύπνος, όλα θέλουν τον χρόνο τους.

Έχει μεγάλη σημασία να γνωρίζουμε πώς τον δαπανούμε.

Μπορούμε αν θέλουμε να τον ξοδέψουμε ή να τον αξιοποιήσουμε. Να τον διαχειριστούμε ή να τον αφήσουμε να φύγει άσκοπα.

Το πώς περνάμε τη μέρα είναι ένδειξη. Δείχνει τι επιλέγουμε να τοποθετήσουμε μέσα σ’ αυτήν. Ποιες είναι οι προτεραιότητες και οι δεσμεύσεις μας. Ποια τα ενδιαφέροντα και οι επαφές μας. Τι κάναμε μέσα στη μέρα – πόσο σημαντικά ήταν – τι δεν κάναμε – τι προτεραιότητες δώσαμε και ποιο το αποτέλεσμά τους. Πήραμε ικανοποίηση, χαρά, δύναμη, ενθουσιασμό ή άγχος, αγωνία, πόνο, απελπισία, κενό.

Παρ’ όλο που ο χρόνος πίσω δεν γυρνά, ό,τι καταθέτουμε μέσα σ’ αυτόν πράξεις – λόγια – στάσεις – συμπεριφορές, παραμένουν. Οι ενέργειες και τα έργα ακολουθούν.

Ο χρόνος και αφαιρεί και προσθέτει. Αφαιρεί από πράγματα που μπορούμε να κάνουμε και δεν κάνουμε, όταν τον σπαταλάμε άσκοπα, όταν δεν δίνουμε την βαρύτητα που του αξίζει.

Όσο επιμένουμε σε εμπόδια που συναντάμε, σε λάθος σχέσεις που κρατάμε, σε λάθος αποφάσεις που παίρνουμε, τόσο μένει άκαρπος.

Προσθέτει όταν τον αξιοποιούμε και ανταμείβει. Το όφελός του αποτυπώνεται στη ζωή μας.

Βοηθά να βάλουμε προτεραιότητες, να δομήσουμε και να οργανώσουμε τις καθημερινές υποχρεώσεις, να οριοθετήσουμε ενέργειες, να βρούμε ισορροπία ανάμεσα στη δουλειά, την προσωπική και την οικογενειακή ζωή.

Όταν θέλουμε να δούμε μια νέα προοπτική ή αντιμετωπίζουμε μια δύσκολη κατάσταση, δίνουμε χρόνο.

Η ωφέλεια του έχει να κάνει με το κατά πόσο αγκαλιάζουμε τη μέρα και συμμετέχουμε ενεργητικά.

Με το κατά πόσο μειώνουμε τον χρόνο που σπαταλάμε άσκοπα και να τον στρέφουμε σε πράγματα που αγαπάμε, που μας γεμίζουν, που δίνουν χαρά και μας κάνουν καλό.

Όταν συμβαδίζουμε μαζί του και επεμβαίνουμε στη μέρα, τότε ο χρόνος ανασαίνει. Μπορεί να είναι δώρο, μα δίνει και δώρα πολλά.

Απολαύστε κάθε στιγμή της ζωής σας!

1 σχόλιο:

  1. «Διαχρονικά, η εργασία εξασφαλίζει την επιβίωση αλλά και γενικότερα την ομαλή καθημερινότητα των ανθρώπινων κοινωνιών τόσο με την οικονομική όσο και με την κοινωνική της διάσταση»

    ΑπάντησηΔιαγραφή