Πολλοί από εμάς έχουμε βρεθεί σε κάποια φάση της ζωής μας όπου έχουμε νιώσει μεγάλο θυμό, τόσο προς τους άλλους, όσο και προς τον εαυτό μας. Αυτός ο θυμός μας δηλητηριάζει και μας γεμίζει τοξικά συναισθήματα. Καιρός να μάθουμε να συγχωρούμε τα λάθη μας, αλλά και τους άλλους, να γυρίσουμε σελίδα και να προχωρήσουμε μπροστά ξαλαφρωμένοι από το βάρος αυτό.
Πώς μπορούμε να μάθουμε να συγχωρούμε;
1. ΕΠΙΓΝΩΣΗ
Όταν κάτι δεν το αναγνωρίζουμε, δεν μπορούμε και να το συγχωρήσουμε! Η επίγνωση του εσωτερικού κόσμου μας είναι εξίσου σημαντική με την επίγνωση του εξωτερικού κόσμου μας. Ο εγωισμός μας χρειάζεται να κάνει μεγάλη προσπάθεια για να έρθει σε επαφή με την σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας και να την αποδεχτεί. Κάτι τέτοιο εννοείται ότι θέλει γενναιότητα και ετοιμότητα. Το ταξίδι είναι δύσκολο, αλλά πάρα πολύ ενδιαφέρον γιατί θα μας βοηθήσει να αναγνωρίσουμε μία πλευρά του εαυτού μας που ίσως αγνοούσαμε ή την είχαμε καλά προστατευμένη. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Με το να παρακολουθούμε τις σκέψεις μας χωρίς να τις κρίνουμε και τις κατακρίνουμε… απλά να τις καταγράφουμε! Άλλωστε επειδή σκεφτήκαμε κάτι κακό δεν σημαίνει ότι αυτό θα συμβεί ή ότι εμείς είμαστε κακοί άνθρωποι!
1. ΕΠΙΓΝΩΣΗ
Όταν κάτι δεν το αναγνωρίζουμε, δεν μπορούμε και να το συγχωρήσουμε! Η επίγνωση του εσωτερικού κόσμου μας είναι εξίσου σημαντική με την επίγνωση του εξωτερικού κόσμου μας. Ο εγωισμός μας χρειάζεται να κάνει μεγάλη προσπάθεια για να έρθει σε επαφή με την σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας και να την αποδεχτεί. Κάτι τέτοιο εννοείται ότι θέλει γενναιότητα και ετοιμότητα. Το ταξίδι είναι δύσκολο, αλλά πάρα πολύ ενδιαφέρον γιατί θα μας βοηθήσει να αναγνωρίσουμε μία πλευρά του εαυτού μας που ίσως αγνοούσαμε ή την είχαμε καλά προστατευμένη. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Με το να παρακολουθούμε τις σκέψεις μας χωρίς να τις κρίνουμε και τις κατακρίνουμε… απλά να τις καταγράφουμε! Άλλωστε επειδή σκεφτήκαμε κάτι κακό δεν σημαίνει ότι αυτό θα συμβεί ή ότι εμείς είμαστε κακοί άνθρωποι!
2. ΑΠΟΔΟΧΗ
Όταν πολεμάμε κάτι πολύ, τότε αυτό αντιστέκεται. Ας αναγνωρίσουμε λοιπόν τον πόνο, την αδικία και τα άλλα συναισθήματα που υποβόσκουν του θυμού και αφού τα αναγνωρίσουμε ας τα αποδεχτούμε. Αυτό είναι η αρχή της θεραπείας. Μόνο μέσα από την αποδοχή μπορεί να έρθει η αλλαγή. Όμως κάθε αλλαγή μπορεί να προκαλεί φόβο. Ας μην μείνουμε σ’ αυτό… Η συγχώρεση έχει μεγάλη δύναμη. Μας κάνει να νιώθουμε καλά για τον εαυτό μας και μας ξαλαφρώνει από ένα τεράστιο βάρος… το βάρος της ενοχής, της ντροπής και της αυτομομφής!
3. ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ.
Η ευαισθητοποίηση και η αποδοχή καθώς και η γνήσια επιθυμία για εσωτερική ειρήνη είναι ένα ακόμα μεγάλο βήμα για την θεραπεία. Μία τέτοια κίνηση μόνο περηφάνια πρέπει να μας γεμίζει. Και αν δυσκολευόμαστε να κάνουμε το βήμα, ας ζητήσουμε βοήθεια, είτε από το φιλικό – οικογενειακό περιβάλλον, είτε από κάποιον ειδικό. Η αναζήτηση βοήθειας είναι μία γενναία πράξη των δυνατών ανθρώπων. Θέλει γενναιότητα και δύναμη να αναγνωρίσει κάποιος την… αδυναμία του! Και ακόμα μεγαλύτερη γενναιότητα να την υπερνικήσει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου