ΠΩΣ ΠΟΛΕΜΑΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Όταν βρισκόμαστε μέσα στην κατάθλιψη τίποτα δεν μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα. Η κατάθλιψη είναι μία σοβαρή διαταραχή που μπορεί να πάρει μεγάλες διαστάσεις αν δεν την εντοπίσουμε και δεν ζητήσουμε βοήθεια για να την ξεπεράσουμε.

Συνήθως, όταν την βιώνουμε, δεν έχουμε διάθεση για τις καθημερινές δραστηριότητες μας, δεν έχουμε ενέργεια, νιώθουμε απελπισία, χαμηλή αυτοεκτίμηση και παραίτηση.

Πολλές φορές είμαστε πολύ επικριτικοί με τους εαυτούς μας και νομίζουμε ότι εμείς φταίμε για όλα, οπότε βυθιζόμαστε μέσα στην αυτολύπηση και την σκληρή αυτοκριτική.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να ξεφύγουμε;

1. Ας σκεφτούμε για τι είμαστε θυμωμένοι.

Όταν υποφέρουμε από κατάθλιψη, συνήθως καλύπτουμε συναισθήματα όπως αυτό του θυμού. Όμως ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που δύσκολα αναγνωρίζουμε, γιατί έχουμε εκπαιδευτεί να το κρύβουμε ή να μην το εκφράζουμε… «γιατί τι θα πουν οι άλλοι αν μας δουν να θυμώνουμε;» Καλό είναι λοιπόν να αποδεχτούμε ότι ο θυμός είναι ένα αποδεκτό συναίσθημα και να τον αναγνωρίσουμε ως τέτοιο. Αν κατανοήσουμε αυτά που μας θυμώνουν και τα συζητήσουμε, είναι πολύ πιθανόν να τα αναθεωρήσουμε ή να μην τα βλέπουμε ως σημαντικά πια καθώς και να μην κατηγορούμε τον εαυτό μας ως μόνο υπαίτιο.

2. Ας δραστηριοποιηθούμε.

Αφού η ενέργεια είναι χαμηλή όταν βρισκόμαστε στην κατάθλιψη, ας κάνουμε κάτι για να την ανεβάσουμε. Έρευνες έχουν δείξει ότι η άσκηση είναι αντικαταθλιπτική. Κι όταν μιλάμε για άσκηση δεν εννοούμε το γυμναστήριο μόνο… ένας καλός περίπατος αρκεί για να μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα.

3. Μην απομονωνόμαστε.

Όταν είμαστε μέσα στο πρόβλημα, η πρώτη μας παρόρμηση μας λέει ότι δεν θέλουμε να μιλήσουμε σε κανέναν, πόσο μάλλον να συναναστραφούμε με τους άλλους. Αντισταθείτε! Όταν νιώθουμε άσχημα επιβάλλεται να γίνουμε πιο κοινωνικοί, να μιλήσουμε σε έναν φίλο, ή σε ένα οικείο μας πρόσωπο για το πρόβλημα μας, να νιώσουμε ότι μας υποστηρίζει κάποιος και μας καταλαβαίνει και έτσι να ξεφύγουμε από την αυτολύπηση και την σκληρή αυτοκριτική.

4. Ας ψυχαγωγήσουμε τους εαυτούς μας.

Μπορεί να ακούγεται απλό ή ίσως και αφελές, αλλά το γέλιο βοηθάει πολύ στην αναπτέρωση του ηθικού μας. Ας βγούμε λοιπόν έξω και ας πάμε να παρακολουθήσουμε μία κωμωδία στο θέατρο ή αν δεν έχουμε αυτή την δυνατότητα ας δούμε μία κωμική σειρά στην τηλεόραση. Το μυαλό μας θα ξεφύγει από το πρόβλημα και θα ψυχαγωγηθεί. Είναι καλύτερα όμως να βγούμε απ’ το σπίτι και να πάμε μία βόλτα, απ’ το να μείνουμε μέσα, να βουλιάξουμε στον καναπέ μας και να απορροφηθούμε από τις απαξιωτικές μας και όχι μόνο σκέψεις.

5. Ας ζητήσουμε επαγγελματική βοήθεια.

Όταν αντιμετωπίζουμε ένα ψυχολογικό πρόβλημα καλό είναι να θυμόμαστε ότι δεν είμαστε οι μόνοι και δεν χρειάζεται να ντρεπόμαστε γι’ αυτό. Συνήθως το περιβάλλον μας, όσο καλή διάθεση και να έχει να μας βοηθήσει, δεν είναι εκπαιδευμένο να το κάνει. Πάντα η συμβολή ενός ψυχολόγου είναι σημαντική γιατί θα μας δώσει άλλη οπτική στο πρόβλημα και θα μας βοηθήσει να το ξεπεράσουμε – αρκεί να συνεργαστούμε μαζί του.

Είναι αρκετά σκληρή η εσωτερική φωνή που μας επικρίνει και μας κρατάει δέσμιους στην κατάθλιψη, μην της επιτρέψουμε όμως να μας καταστρέψει την ζωή. Άλλωστε αυτά που φαντάζουν πολύ δύσκολα σήμερα, θα φαντάζουν ευκολότερα αύριο! Αρκεί να έχουμε την διάθεση να τα πολεμήσουμε!