Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

GARDENING AROUND THE WOELD!

      
    Με τσουγκράνες και σκεπάρνια στα χέρια τους, μοναχοί ή συσπειρωμένοι σε ομάδες δράσης, εξορμούν την νύχτα συνήθως και επιτίθενται στον εχθρό τους. Ποιοί είναι αυτοί και ποιός είναι ο εχθρός τους; Είναι οι πράσινοι αντάρτες, οι ακτιβιστές κηπουροί που κήρυξαν πόλεμο στο τσιμέντο και στην εγκατάλειψη των δημόσιων χώρων.
Το κίνημα των Guerrilla Gardeners ξεκίνησε το 1975 στην Νέα Υόρκη και εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλες τις δυτικές χώρες. Τα όπλα τους είναι σπόροι λουλουδιών, δενδράκια, αναρριχητικά φυτά. Καταλαμβάνοντας δημόσιους χώρους, φυτεύουν πράσινα όνειρα και ελπίδες. Ο σκοπός τους; Ο καλλωπισμός , η υποστήριξη της βιοποικιλότητας, η δημιουργία μικρών φιλικών οικείων χώρων ανάμεσα στα πλοκάμια της απρόσωπης πόλης τους.
Οι φορείς εξουσίας πολλών πόλεων αφού τους αντιμετώπισαν στην αρχή με δυσπιστία και εχθρότητα , χαρακτηρίζοντας τις φυτεύσεις παράνομες, αλλάζουν τώρα στάση βλέποντας το όμορφο αποτέλεσμα της δράσης τους. Η δημοτική αρχή της πόλης Ρεν, στην βορειοδυτική Γαλλία, συνεργάζεται πια αρμονικά με τους πράσινους ακτιβιστές, καταστρώνοντας κοινά σχέδια και επεμβάσεις, καλώντας μαζί όλους τους δημότες να καλύψουν τους φράχτες , τους βρώμικους τοίχους, τους ηλεκτρικούς πίνακες, τους κάδους απορριμμάτων με κισσούς και γλιτσίνιες.


Ανατρεπτικές ιδέες για ειρηνικές επαναστάσεις με κρίνα, βιολέτες, υάκινθους, γαρίφαλα, πανσέδες, γιασεμί. Ίσως φαίνεται ουτοπιστικό και γελοίο. Ωστόσο, από κάπου πρέπει να αρχίσουμε. Γιατί δεν αρκεί να τραγουδάμε θλιμμένα “εκεί που φύτρωνε φλισκούνι και άγρια μέντα κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο...”.


Μπορούμε και πρέπει να ξυπνήσουμε την Περσεφόνη!

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

ΜΑΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ



Η μαγική σκέψη, γνώρισμα της παιδικής ηλικίας, υποτίθεται πως μας εγκαταλείπει όταν ώριμοι πια ερμηνεύουμε τις πράξεις και το περιβάλλον μας με βάση τη λογική και την εμπειρία.
Ωστόσο, δοξασίες και προκαταλήψεις παραμένουν στο ασυνείδητο και ορίζουν συχνά την συμπεριφορά μας, επιβάλλοντας σε πολλές από τις ιδιωτικές και δημόσιες πράξεις μας ένα τυπικό θρησκευτικού και μαγευτικού χαρακτήρα.

Μοντέρνοι-πρωτόγονοι, “χτυπάμε ξύλο”, “κουνιόμαστε από την θέση μας”, “πιάνουμε κόκκινο”, αφήνουμε τον θετικισμό στα βιβλία και τα σχολεία μας και προσπαθούμε να προσελκύσουμε την τύχη ή να απομακρύνουμε την δυστυχία με ξόρκια, φυλαχτά και τετράφυλλα τριφύλλια.

Η μαγική σκέψη ενεργοποιείται κάθε φορά που ο φόβος του αγνώστου μας κυριεύει, ζωντανεύοντας πρωτόγονα ένστικτα και αντιδράσεις. Ωστόσο, αν και παράλογη η μαγική σκέψη είναι ωφέλιμη και αποτελεσματική σύμφωνα με τον Matthew Hutson, συγγραφέα του βιβλίου “Οι επτά νόμοι της μαγικής σκέψης”.

Βασιζόμενος σε έρευνες του ψυχολόγου Lysann Damisch στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας, που αποδεικνύουν πως η αυτοπεποίθηση που προσφέρει σε ένα άτομο ένα ευοίωνο σημάδι ή ένα μικρό αντικείμενο που θεωρείται ότι φέρνει καλή τύχη είναι ένας σοβαρός παράγοντας επιτυχίας, ο M. Hutson συνηγορεί υπέρ των προκαταλήψεων και των μαγικών μέσων επιτυχίας.

Το περίαπτο εκτιμούσαν και οι πρόγονοί μας χωρίς όμως να ξεχνούν την διδαχή του Αισώπου: Συν Αθηνά και χείρα κίνει.

ΜΟΝΑΧΗ ΕΓΝΟΙΑ Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΣΤΙΣ ΑΜΟΥΔΙΕΣ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ

Να μια ωραία είδηση! Ενώ η Unesco πολλαπλασιάζει τις προειδοποιήσεις της “για την επικρεμάμενη απειλή κατά της πολυγλωσσίας την οποία προκαλεί η παγκοσμιοποίηση της επικοινωνίας”, η Google ανακοίνωσε την πρόθεσή της να συμβάλει στις προσπάθειες διάσωσης των γλωσσών που απειλούνται με εξαφάνιση.

Δημιουργώντας μέσω του Endagered Languages Project την δυνατότητα διάδοσης ηχογραφήσεων των τελευταίων ομιλητών μιας γλώσσας και της ανταλλαγής πληροφοριών και διασύνδεσης μεταξύ των μελών διασκορπισμένων κοινοτήτων, η Google γίνεται ένας πολύτιμος σύμμαχος όλων αυτών που μάχονται για μια πολυγλωσσική κοινωνία.


Γιατί μια γλώσσα δεν είναι μόνο ένα απλό εργαλείο επικοινωνίας. “Τα παράθυρα που ανοίγει μια γλώσσα φανερώνουν ένα μοναδικό τοπίο. Κάθε γλώσσα που μαθαίνουμε μας ανακαλύπτει έναν διαφορετικό κόσμο” εξηγεί ο μεγάλος φιλόλογος G. Steiner.



Από τις περίπου 140.000 γλώσσες που μιλήθηκαν στον κόσμο, σήμερα έχουν απομείνει μόνο 6.000. Ανάμεσα σ΄ αυτές και η ελληνική. Στον λόγο του στην Ακαδημία της Στοκχόλμης, ο Οδυσσέας Ελύτης υπογράμμισε την ιδιαιτερότητα της γλώσσας μας: “Μου εδόθηκε, αγαπητοί φίλοι, να γράφω σε μια γλώσσα που μιλιέται μόνον από μερικά εκατομμύρια ανθρώπων. Παρόλ' αυτά, μια γλώσσα που μιλιέται επί δυόμιση χιλιάδες χρόνια χωρίς διακοπή και μ' ελάχιστες διαφορές.



Η παράλογη αυτή, φαινομενικά, διάσταση, αντιστοιχεί και στην υλικο-πνευματική οντότητα της χώρας μου. Που είναι μικρή σε έκταση χώρου και απέραντη σε έκταση χρόνου. Και το αναφέρω όχι διόλου για να υπερηφανευθώ αλλά για να δείξω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας ποιητής όταν χρησιμοποιεί για τα πιο αγαπημένα πράγματα τις ίδιες λέξεις που χρησιμοποιούσαν μία Σαπφώ ή ένας Πίνδαρος π.χ. -χωρίς ωστόσο να έχει το αντίκρισμα που είχαν εκείνοι επάνω στην έκταση της πολιτισμένης τότε ανθρωπότητας. Εάν η γλώσσα αποτελούσε απλώς ένα μέσον επικοινωνίας, πρόβλημα δεν θα υπήρχε. Συμβαίνει όμως ν' αποτελεί και εργαλείο μαγείας και φορέα ηθικών αξιών. Προσκτάται η γλώσσα στο μάκρος των αιώνων ένα ορισμένο ήθος. Και το ήθος αυτό γεννά υποχρεώσεις».



Φορέας ηθικών αξιών, η γλώσσα δεν πρέπει να θεωρείται αντικείμενο φροντίδας μόνο των ποιητών. Υποχρέωση όλων μας να την κρατήσουμε ζωντανή και να την προστατεύσουμε από την υπερβολική απλοποίηση, από τις τυποποιημένες και στερεότυπες εκφράσεις που ακούμε και επαναλαμβάνουμε μηχανικά κάθε μέρα.



“Τη γλώσσα μού έδωσαν ελληνική
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου”.

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΥΓΕΙΑ - SMILE PLEASE!

Το γέλιο μας ενώνει. Το γέλιο μας στήνει γέφυρες επικοινωνίας όχι μόνο με τους άλλους, αλλά και με τον εαυτό μας. Προσφέροντας μια άλλη σκοπιά στην περιορισμένη λογική μας, η ερμηνεία κοινών εμπειριών γίνεται πιο εύκολα κατανοητή χωρίς τις κουραστικές αναφορές στα λογικά επιχειρήματα και στις αναμασημένες γενικές αλήθειες. Το γέλιο μας πείθει.
Ο Αριστοφάνης, ο Μολιέρος, ο Τσάρλι Τσάπλιν, χρησιμοποίησαν την ειρωνεία, τον εύθυμο και σατιρικό λόγο όχι μόνο για να κάνουν το κοινό να γελάσει, αλλά για να το προετοιμάσουν να αποδεχθεί τα σοβαρά τους μηνύματα. Το γέλιο δεν είναι μόνο σκοπός αλλά και μέσον πειθούς.

“Με την κωμωδία διορθώνω τα ανθρώπινα ελαττώματα” έλεγε ο Μολιέρος. Μέσα από τον μεγεθυντικό καθρέφτη της σάτιρας, ο θεατής αναγνωρίζει τον εαυτό του και τα ψεγάδια του. Γελώντας με τον ίδιο τον εαυτό τους, οι άνθρωποι συνειδητοποιούν την ανοησία τους και αναθεωρούν τις αξίες τους και τις συμπεριφορές τους.

Ελπίζοντας πως το γέλιο θα πείσει πιο εύκολα τους νυχτερινούς γλεντοκόπους να κάνουν λιγότερο θόρυβο την νύχτα, ο δήμαρχος του Παρισιού προσέλαβε νυχτερινούς πιερότους και κλόουν.

Χρησιμοποιώντας την παντομίμα, το χιούμορ και όχι την απειλή της μήνυσης, οι ιδιότυποι αυτοί επόπτες της νυχτερινής ησυχίας, καταγράφουν ήδη θετικά αποτελέσματα.

Στον παράλογο κόσμο μας, μήπως θα ήταν σκόπιμο να γενικεύσουμε τη μέθοδο αυτή;


Φανταστείτε τους τροχονόμους χωρίς σφυρίχτρες στους δρόμους, τους πολιτικούς χωρίς κινδυνολογίες στο κοινοβούλιο! Ντυμένοι παλιάτσοι, με κόκκινες μύτες και παρδαλές ενδυμασίες θα προσπαθούσαν να μας πείσουν με παντομίμες και αστειάκια και εμείς θα γελούσαμε τουλάχιστον.

Μην με παρεξηγείτε! Δεν είπα να πέσουν οι μάσκες. Να αλλάξουν απλώς. “Η μόνη αδιαμφισβήτητη αξία σ' έναν κόσμο σαν τον δικό μας, είναι το χιούμορ”, έλεγε ο Α. Αινστάιν.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 

"ΘΕΛΕΙ  ΑΡΕΤΗ  ΚΑΙ  ΤΟΛΜΗ  Η  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"
- ΑΝΔΡΕΑΣ  ΚΑΛΒΟΣ-

Η  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  ΔΕΝ  ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ, ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ.........!
-Γ. ΡΙΤΣΟΣ-

ΑΝ ΛΑΧΤΑΡΑΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ  ΣΕ   ΞΕΝΟΥΣ ΜΗΝ 
ΕΛΠΙΖΕΙΣ,

ΜΟΝΟΣ  ΣΟΥ  ΠΑΡΤΗΝ  ΑΝ  ΜΠΟΡΕΙΣ,
ΑΛΛΙΩΣ  ΔΕΝ  ΤΟ  ΑΞΙΖΕΙΣ!!!


Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

ΠΩΣ ΠΟΛΕΜΑΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Όταν βρισκόμαστε μέσα στην κατάθλιψη τίποτα δεν μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα. Η κατάθλιψη είναι μία σοβαρή διαταραχή που μπορεί να πάρει μεγάλες διαστάσεις αν δεν την εντοπίσουμε και δεν ζητήσουμε βοήθεια για να την ξεπεράσουμε.
Συνήθως, όταν την βιώνουμε, δεν έχουμε διάθεση για τις καθημερινές δραστηριότητες μας, δεν έχουμε ενέργεια, νιώθουμε απελπισία, χαμηλή αυτοεκτίμηση και παραίτηση.

Πολλές φορές είμαστε πολύ επικριτικοί με τους εαυτούς μας και νομίζουμε ότι εμείς φταίμε για όλα, οπότε βυθιζόμαστε μέσα στην αυτολύπηση και την σκληρή αυτοκριτική.
Τι μπορούμε να κάνουμε για να ξεφύγουμε;

1. Ας σκεφτούμε για τι είμαστε θυμωμένοι.

Όταν υποφέρουμε από κατάθλιψη, συνήθως καλύπτουμε συναισθήματα όπως αυτό του θυμού. Όμως ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που δύσκολα αναγνωρίζουμε, γιατί έχουμε εκπαιδευτεί να το κρύβουμε ή να μην το εκφράζουμε… «γιατί τι θα πουν οι άλλοι αν μας δουν να θυμώνουμε;» Καλό είναι λοιπόν να αποδεχτούμε ότι ο θυμός είναι ένα αποδεκτό συναίσθημα και να τον αναγνωρίσουμε ως τέτοιο. Αν κατανοήσουμε αυτά που μας θυμώνουν και τα συζητήσουμε, είναι πολύ πιθανόν να τα αναθεωρήσουμε ή να μην τα βλέπουμε ως σημαντικά πια καθώς και να μην κατηγορούμε τον εαυτό μας ως μόνο υπαίτιο.

2. Ας δραστηριοποιηθούμε.

Αφού η ενέργεια είναι χαμηλή όταν βρισκόμαστε στην κατάθλιψη, ας κάνουμε κάτι για να την ανεβάσουμε. Έρευνες έχουν δείξει ότι η άσκηση είναι αντικαταθλιπτική. Κι όταν μιλάμε για άσκηση δεν εννοούμε το γυμναστήριο μόνο… ένας καλός περίπατος αρκεί για να μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα.

3. Μην απομονωνόμαστε.

Όταν είμαστε μέσα στο πρόβλημα, η πρώτη μας παρόρμηση μας λέει ότι δεν θέλουμε να μιλήσουμε σε κανέναν, πόσο μάλλον να συναναστραφούμε με τους άλλους. Αντισταθείτε! Όταν νιώθουμε άσχημα επιβάλλεται να γίνουμε πιο κοινωνικοί, να μιλήσουμε σε έναν φίλο, ή σε ένα οικείο μας πρόσωπο για το πρόβλημα μας, να νιώσουμε ότι μας υποστηρίζει κάποιος και μας καταλαβαίνει και έτσι να ξεφύγουμε από την αυτολύπηση και την σκληρή αυτοκριτική.

4. Ας ψυχαγωγήσουμε τους εαυτούς μας.

Μπορεί να ακούγεται απλό ή ίσως και αφελές, αλλά το γέλιο βοηθάει πολύ στην αναπτέρωση του ηθικού μας. Ας βγούμε λοιπόν έξω και ας πάμε να παρακολουθήσουμε μία κωμωδία στο θέατρο ή αν δεν έχουμε αυτή την δυνατότητα ας δούμε μία κωμική σειρά στην τηλεόραση. Το μυαλό μας θα ξεφύγει από το πρόβλημα και θα ψυχαγωγηθεί. Είναι καλύτερα όμως να βγούμε απ’ το σπίτι και να πάμε μία βόλτα, απ’ το να μείνουμε μέσα, να βουλιάξουμε στον καναπέ μας και να απορροφηθούμε από τις απαξιωτικές μας και όχι μόνο σκέψεις.

5. Ας ζητήσουμε επαγγελματική βοήθεια.

Όταν αντιμετωπίζουμε ένα ψυχολογικό πρόβλημα καλό είναι να θυμόμαστε ότι δεν είμαστε οι μόνοι και δεν χρειάζεται να ντρεπόμαστε γι’ αυτό. Συνήθως το περιβάλλον μας, όσο καλή διάθεση και να έχει να μας βοηθήσει, δεν είναι εκπαιδευμένο να το κάνει. Πάντα η συμβολή ενός ψυχολόγου είναι σημαντική γιατί θα μας δώσει άλλη οπτική στο πρόβλημα και θα μας βοηθήσει να το ξεπεράσουμε – αρκεί να συνεργαστούμε μαζί του.
Είναι αρκετά σκληρή η εσωτερική φωνή που μας επικρίνει και μας κρατάει δέσμιους στην κατάθλιψη, μην της επιτρέψουμε όμως να μας καταστρέψει την ζωή. Άλλωστε αυτά που φαντάζουν πολύ δύσκολα σήμερα, θα φαντάζουν ευκολότερα αύριο! Αρκεί να έχουμε την διάθεση να τα πολεμήσουμε!

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

ΤΑΔΕ ΕΦΗ ! ! !

" Ελπίζω  ότι  όσοι  εξ'  υμών  συμμεχάσχουν  εις  την  Κυβέρνησιν  θέλουν  γνωρίσει  μεθ'  εμού  ότι  εις  τας  παρούσας  περιπτώσεις, όσοι  ευρίσκονται  εις  δημόσια  υπουργήματα  δεν  είναι  δυνατόν  να  λαμβάνουν  μισθούς  αναλόγως  με  τον  βαθμό  του  υψηλού  υπουργήματός  των  και  με  τας  εκδουλεύσεις των,  αλλ' ότι  οι  μισθοί  ούτοι  πρέπει  να  αναλογούν  ακριβώς  με τα  χρηματικά  μέσα,  τα  οποία  έχει  η  Κυβέρνησις  εις  την εξουσίαν  της...
Εφ' όσον  τα  ιδιαίτερα  εισοδήματά  μου  αρκούν  διά  να  ζήσω,  αρνούμαι  να  εγγίσω  μέχρι  και οβολού  τα  δημόσια  χρήματα, ενώ  ευρισκόμεθα  εις  το  μέσον  ερειπίων και  ανθρώπων  βυθισμένων  εις  εσχάτην  πενίαν".
ΙΩΑΝΝΗΣ  ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ
Πρώτος  Κυβερνήτης  της  Ελλάδος,  προς  την  Δ'   Εθνοσυνέλευση!
ΦΥΣΙΚΑ  ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ!!!

ΚΡΙΣΗ ! ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΛΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΚΕΨΗΣ! ! !


" Τα  σοβαρά  προβλήματα  που  αντιμετοπίζουμε  δεν  μπορούν  να  λυθούν  αν  μείνουμε  στο  ίδιο  επίπεδο  σκέψεις  που  είχαμε  όταν  τα  δημιουργήσαμε"

Τα  Υπάρχοντα  συστήματα  παράγουν  τα  Υπάρχοντα   Αποτελέσματα!
Αν  απαιτείται  κάτι  διαφορετικό,  το  Σύστημα  πρέπει  ΝΑ   Α-Λ-Λ-Α-Ξ-Ε-Ι !!!

Mόνο  αν  αλλάξουμε  εμείς  θα  προσπεράσουμε  τα  προβλήματα. Η κρίση  θα  μας  ωθήσει  να  αλλάξουμε! Θα  φέρει   τις  λύσεις! Θα  αλλάξουμε  τρόπο  σκέψης,  θα  αλλάξουμε  κουλτούρα  και  όταν  αλλάξουμε  κουλτούρα  θα  ξεπεράσουμε  και  τα  προβλήματα!

Σηκωθείτε από τον καναπέ και κερδίστε περισσότερα χρόνια ζωής


Το καθισιό μικραίνει τη ζωή




Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο - Αν περιορίσουμε σε τρεις ώρες την ημέρα, τον χρόνο που περνάμε καθιστοί, ενδεχομένως να προσθέσουμε επιπλέον δύο χρόνια στο προσδόκιμο ζωής μας, εκτιμούν Αμερικανοί επιστήμονες, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο BMJ Open.
Ομοίως αν μειώσουμε τον χρόνο που περνάμε παρακολουθώντας τηλεόραση σε λιγότερο από δύο ανά ημέρα, τότε προσθέτουμε 1,4 χρόνια.
Ωστόσο, ειδικοί λένε ότι οι αμερικανικές εκτιμήσεις, που βασίζονται σε πέντε διαφορετικές πληθυσμιακές μελέτες, δεν είναι αρκετά αξιόπιστες ώστε να προβλέψουν τον ατομικό κίνδυνο. Επιπλέον, οι στόχοι είναι ακατόρθωτοι.
Ο Δρ Ντέιβιντ Σπιεγκελχαλτερ, ειδικός στον υπολογισμό κινδύνων στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης σχολιάζει ότι «πρόκειται για πληθυσμιακή μελέτη και δεν μας λέει σε ατομικό επίπεδο ποια είναι η επίδραση της υπερβολικής καθιστικής ζωής. Φαίνεται πιθανό, αν οι μελλοντικές γενιές αρχίσουν να είναι περισσότερο σωματικά δραστήριες, να ζουν κατά μέσο όρο περισσότερο από τους σημερινούς ανθρώπους. Αλλά ελάχιστοι από μας περνάνε λιγότερες από τρεις ώρες καθιστοί, άρα ο στόχος παρά είναι αισιόδοξος».Οι ενήλικες γενικώς συμβουλεύονται να κάνουν τουλάχιστον 2,5 ώρες μέτριας έντασης αερόβια άσκηση (ποδηλασία, γρήγορο περπάτημα κ.α.) την εβδομάδα, καθώς και μερικές συνεδρίες ασκήσεων μυϊκής τόνωσης (άρση βαρών, σκάψιμο κ.α.). Αλλά ακόμη και στην περίπτωση που κάποιος τηρεί τις παραπάνω συστάσεις, μπορεί να θεωρείται ότι κάνει καθιστική ζωή, αν π.χ. κάνει δουλειά γραφείου.
Και δεν είναι λίγες οι μελέτες που έχουν διαπιστώσει ότι όσο περισσότερο χρόνο περνάμε καθιστοί, τόσο λιγότερο υγιείς καταλήγουμε. Μάλιστα η τηλεθέαση και το καθισιό έχουν σχετιστεί με παθήσεις όπως ο διαβήτης και η καρδιακή νόσος, καθώς και με αυξημένο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία.
Αλλά ο εντοπισμός ενός συσχετισμού δεν είναι το ίδιο πράγμα με το να αποδείξεις ότι υπάρχει αιτιολογική σχέση.
Η παρούσα μελέτη, αν και δεν υποστηρίζει ότι παρέχει τις αποδείξεις της αιτιολογική σχέσης, μελέτησε 167.000 άτομα συνολικά, χωρίς να αναλύσει σε βάθος τον τρόπο ζωής των συμμετεχόντων. Συνεπώς δεν είναι ξεκάθαρο πόσοι άνθρωποι ήταν όντως υγιείς και ποιοι μπορεί λόγω υγείας να ήταν πιο νωθροί. Τέλος, οι επιστήμονες βασίστηκαν στις αναμνήσεις των συμμετεχόντων και τα λεγόμενά τους για τον χρόνο που περνούσαν καθιστοί.
Οι Δρ Πήτερ Κατζμαρζικ και Ι-Μιν Λι υπογραμμίζουν λοιπόν ότι οι εκτιμήσεις τους είναι τελείως θεωρητικές. Αλλά δεδομένου ότι οι ενήλικες περνούσαν κατά μέσο όρο τις μισές ημέρες καθιστοί, τα αποτελέσματα της μελέτης τους δίνουν ένα ισχυρό μήνυμα. 
πηγή: www.iator.gr