ΕΠΙΛΟΓΕΣ! ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ!!!

" ΠΑΝΤΑ  ΥΠΑΡΧΟΥΝ  ΕΠΙΛΟΓΕΣ, 

ΚΑΝΕ  ΤΗ  ΔΙΚΗ  ΣΟΥ "

Η  επιλογή  το  τι  θα  πράξουμε  δεν  ορίζεται  από  την  κληρονομικότητά  μας,  το   DNA  μας, αλλά  από  τη  συνειδητή  προσωπική  Επιλογή  μας,  διακρινόμενη  από  γνώση,  σθένος   και   υπευθυνότητα!
Επιλογές  διεπόμενες  από  θετική  σκέψη  και  διάθεση, αφού  εκείνο  που  πραγματικά  διαμορφώνει  τη  ζωή  μας  τις  περισσότερες  φορές  δεν  είναι  ούτε  τα  γεγονότα  ούτε  τα  υλικά,  αλλά  το  τι  σκεφτόμαστε  γι' αυτά  και  ο  τρόπος  που  τα  αντιμετωπίζουμε!


Διαβάζουμε,  Μαθαίνουμε, Βιώνουμε,  Βλέπουμε,  Ακούμε, Γευόμαστε,  Αγγίζουμε,  Μας  Αγγίζουν,  Πονάμε, Χαιρώμαστε, Λυπούμαστε,  Κλαίμε,  Γελάμε,  Συμπεραίνουμε, Κατανοούμε, κ.λπ.  Μετά  όμως,  απ' όλα  αυτά,  πρέπει  να  ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ  τι  θα  κάνουμε  και  να  το  ΠΡΑΞΟΥΜΕ. Διότι  η  γνώση  δεν  έχει  αξία  ως  αυτοσκοπός!  Είναι  η   χρήση  της  Γνώσης  αυτή  που  της  προδίδει  αξία  και  συνεισφέρει  στο  σκοπό  μας.
Μερικοί  κάνουν  "κακές" επιλογές,  στη  ζωή  και  μετά  παραπονιούνται  ότι  είναι  έτυχοι!  ή ότι  φταίνε  οι  άλλοι. Τύχη  όμως,  είναι  εκεί  που  υπάρχει  η  γνώση,  η  ευκαιρία  συναντά  την  προετοιμασία! 


 Εμείς  έχουμε  γνώση,  είμαστε  προετοιμασμένοι?
Γιατί  τελικά  στη  ζωή  αυτή,  ΕΙΜΑΣΤΕ  ΟΙ  ΕΠΙΛΟΓΕΣ  μας!

ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ!

Παράπλευρη «απώλεια» της οικονομικής κρίσης φαίνεται να είναι και η εμφάνιση έντονων πονοκεφάλων σε ανθρώπους που ποτέ πριν δεν υπέφεραν από αυτούς. 

Όχι σπάνια λοιπόν η έναρξη των πονοκεφάλων συμπίπτει με έντονα στρεσογόνες καταστάσειςόπως είναι αυτές των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων, με συνεπακόλουθη αύξηση της συχνότητας των ατόμων που επισκέπτονται τον γιατρό τους ή τα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων προς αναζήτηση βοήθειας. 

Οι πονοκέφαλοι αυτοί εμφανίζονται σαν δυνατό σφίξιμο γύρω από το κεφάλι ή σαν βάρος στο κεφάλι ή σαν πιάσιμο στον αυχένα ή στους ώμους. 

Στους ανθρώπους που ήδη υποφέρουν από κάποιες άλλες μορφές πονοκεφάλων η επιδείνωσή τους εκδηλώνεται με αύξηση στη συχνότητα των κρίσεων. 

Η αντιμετώπιση των πονοκεφάλων υπό αυτές τις συνθήκες απαιτεί μείωση του στρες ή του άγχους, όσο είναι εφικτό, με σύμμαχο την άσκηση καθώς και διάφορες τεχνικές χαλάρωσης. 

Αν τα μέτρα αυτά δεν αποδώσουν, τότε ο ασθενής συνήθως καταλήγει σε φαρμακευτική αγωγή με παυσίπονα ή  και αγχολυτικά.

"Οι Έλληνες μας έδωσαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ας τους δώσουμε πίσω τα Γλυπτά του Παρθενώνα"

Με αυτόν τον τίτλο, ο  Χένρι Πόρτερ, με αφορμή την τελετή αφής της ολυμπιακής φλόγας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, υποστηρίζει την επιστροφή των περίφημων Γλυπτών, καταρρίπτοντας όλα τα επιχειρήματα που έχουν χρησιμοποιηθεί για το αντίθετο."Μην με παρεξηγείτε, δεν θέλω να επιτεθώ στο Βρετανικό Μουσείο, το οποίο είναι γεγονός ότι αντιπροσωπεύει υψηλά επίπεδα πολιτισμού και έχει έναν εκπληκτικό διευθυντή, τον Νιλ ΜακΓκρέγκορ. Θα πρέπει όμως να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας σχετικά με την παρουσία τόσων Γλυπτών από τον Παρθενώνα στη Βρετανία. Υπάρχουν κι άλλα τμήματά τους σε άλλα ευρωπαϊκά μουσεία, όμως το μεγαλύτερο μέρος του ανεπανάληπτου αυτού έργου βρίσκεται εδώ από την εποχή που αφαιρέθηκε βίαια από τον Σκοτσέζο λόρδο Έλγιν πριν από περισσότερο από δύο αιώνες", διευκρινίζει ο αρθρογράφος.
Κι άλλα έργα τέχνης δεν έχουν αποκτηθεί με τον πιο "καθαρό" τρόπο, συνεχίζει, όμως τα Γλυπτά του Παρθενώνα διαφέρουν, καθώς αποτελούν το ανώτερο επίπεδο που έφτασε ο άνθρωπος τον 5ο αι. π. Χ. και για περίπου 2.000 χρόνια από τότε. "Αντιπροσωπεύουν τον πυρήνα του ελληνικού πολιτισμού και την καρδιά της σύγχρονης ελληνικής ταυτότητας. Επίσης -εξίσου σημαντικό- αντιπροσωπεύουν το μισό του κτιρίου που κατασκευάστηκε μεταξύ 447 και 432 π. Χ., σηματοδοτώντας την ήττα των Περσών στην Αθήνα", επισημαίνει ο Πόρτερ.
Αναφέρει επίσης ότι είναι εντυπωσιακό ότι τα τελευταία πέντε χρόνια, όλο και λιγότεροι επισκέπτες υποστηρίζουν την παραμονή των έργων στη Βρετανία, κυρίως μάλιστα για λόγους πατριωτικής κατοχής και λιγότερο από αγάπη στην τέχνη. "Και μιλώντας για κατοχή, συνήθως ξεχνούν ότι τα Γλυπτά ‘σηκώθηκαν' από τον Παρθενώνα όταν οι Τούρκοι κυβερνούσαν τους Έλληνες, οι οποίοι δεν μπορούσαν να υπερασπιστούν τα εμβλήματα του ένδοξου παρελθόντος τους", δηλώνει ο αρθρογράφος, παραλληλίζοντάς τα -ως προς την υπεξαίρεση- με τα λεηλατημένα έργα τέχνης από τους Ναζί, τα οποία όμως επιστράφηκαν στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους.
Ο Χένρι Πόρτερ κάνει αναφορά και στον δημοσιογράφο Κρίστοφερ Χίτσενς, που πέθανε τον περασμένο Δεκέμβριο, ο οποίος αγωνίστηκε σκληρά για την επιστροφή των Μαρμάρων, σε άρθρο του δε στο Vanity Fair πριν από τρία χρόνια είχε τονίσει ότι όλα τα επιχειρήματα περί καταστροφής τους από τη μόλυνση και τις καιρικές συνθήκες δεν ευσταθούν πλέον, λόγω της ύπαρξης του νέου Μουσείου της Ακρόπολης.
Ο Πόρτερ καταρρίπτει και το επιχείρημα ότι η επιστροφή τους θα δημιουργούσε κακό προηγούμενο. "Λίγα έργα στον κόσμο εμπίπτουν στην κατηγορία των Γλυπτών του Παρθενώνα, τα οποία εμπνέουν βαθιά αισθήματα εθνικής απώλειας και λαχτάρας", συμπληρώνει. Και προτείνει να ρωτήσει ο καθένας τον εαυτό του εάν η συμπεριφορά αυτή του Έλγιν θα ήταν σήμερα αποδεκτή. "Φυσικά και όχι", απαντά, "ούτε θα περιμένουμε να διατηρηθεί αυτό το αποτέλεσμα της λεηλασίας. Γιατί λοιπόν κρατάμε αυτά τα παράνομα γλυπτά σήμερα;".
Ο ίδιος αναφέρει ότι με το οικονομικό αδιέξοδο που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα, ίσως η στιγμή να μην είναι η κατάλληλη για την επιστροφή τους. Υποστηρίζει όμως το εξής: "Υπό το πρίσμα του τι χρωστάει ο δυτικός πολιτισμός στην Ελλάδα -δημοκρατικές ιδέες, ολυμπιακούς αγώνες, επιστήμη, τέχνη και αρχιτεκτονική-, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε μια απλή αλήθεια: Τα μάρμαρα του Παρθενώνα δεν είναι δικά μας για να τα κρατάμε.


Από Newsit.gr

Οι άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη

21 του μηνός Μαΐου, η Εκκλησία γιορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη των αγίων Κωνσταντίνου και της μητέρας του Ελένης. Είναι πολύ δύσκολο να μιλήσουμε για τους δυο αυτούς Αγίους της Εκκλησίας και για το έργο τους. Η ιστορία τον άγιο Κωνσταντίνο τον ονόμασε Μέγα, γιατί το έργο του είναι πραγματικά μοναδικό και μεγάλο· είναι έργο, που άλλαξε το δρόμο της ιστορίας του κόσμου. Ο άγιος Κωνσταντίνος είναι ο Ρωμαίος αυτοκράτορας, που πριν απ' όλα με δύο Διατάγματα στα 312 και 313 έβαλε τέρμα στους αρχαίους διωγμούς της Εκκλησίας.
Ο άγιος Κωνσταντίνος γεννήθηκε στη Ναϊσό, τη σημερινή Νίσσα της Σερβίας, και μεγάλωσε κρατούμενος ως όμηρος στην αυλή του Διοκλητιανού στη Νικομήδεια. Ο Διοκλητιανός, καίσαρας του ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, είναι ο πιο σκληρός από τους διώκτες της Εκκλησίας. Μεγαλώνοντας στην αυλή του Διοκλη­τιανού, ο Κωνσταντίνος είδε από κοντά τα δεινοπαθήματα των χριστιανών. Αλλά και διαπίστωσε πως οι χριστιανοί ήσαν οι άνθρωποι στους οποίους θα μπορούσε να στηριχτεί η αναδιοργάνωση του κράτους, που βρισκόταν σε παρακμή. Δεν ήταν βέβαια χριστιανός, αλλά έβλεπε πού οδηγούσαν τα πράγματα και ποιό θα ήταν το μέλλον, από μια αλλαγή τακτικής απέναντι στους χριστιανούς.
Σε μια ευκαιρία που του δόθηκε, ο Κωνσταντίνος έφυγε από τη Νικομήδεια κι ήλθε στον πατέρα του Κωνστάντιο, που ήταν τώρα Καίσαρας του δυτικού κράτους στη Ρώμη. Από τότε άρχισε η ραγδαία εξέλιξή του, μέχρι που το 323 σε ηλικία 49 ετών ήταν μονοκράτορας σε Ανατολή και Δύση. 
Δεν μπορούμε βέβαια να ιστορήσουμε τώρα για τους πολέμους και για τις νίκες του αγίου Κωνσταντίνου εναντίον των αντιπάλων του. Αρκετό είναι να πούμε μόνο για το όραμα που είδε, όταν ετοιμαζόταν να πολεμήσει με έναν από τους εχθρούς του έξω από τη Ρώμη. Είδε τότε στον ουρανό το σημείο του Σταυρού μέσα σ' ένα ολόφωτο κύκλο με τις λέξεις «Εν τούτω νίκα».
Αυτό ήταν σημείο ότι τον καλούσε ο Θεός, οπλίζοντάς τον με τη δύναμη του Σταυρού. Ο Σταυρός από τότε είναι το εθνόσημο και το λάβαρο των χριστιανικών λαών. Έπειτα από σκληρούς διωγμούς δυόμιση αιώνων, η πίστη είχε νικήσει τον κόσμο, κι ο τίμιος Σταυρός γινότανε «όπλον ειρήνης» και «αήττητον τρόπαιον» της αυτοκρατορίας. 
Η αυτοκρατορία αυτή στην Ανατολή από Ρωμαϊκή έγινε Ελληνική κι έζησε χίλια εκατό χρόνια. Κι αυτό πριν απ' όλα οφείλεται στον άγιο Κωνσταντίνο στα 330 εγκαινίασε τη νέα πρωτεύουσα του κράτους, που έκτισε στη θέση της αρχαίας αποικίας των Μεγαρέων, το Βυζάντιο, στις ακτές του Βοσπόρου και την ονόμασε Κωνσταντινούπολη.
Αλλά μας ενδιαφέρει κυρίως να πούμε για τη μεγάλη προσφορά του αγίου Κωνσταντίνου στην Εκκλησία. Όχι μόνο έπαψε τους διωγμούς και απάλλαξε την Εκκλησία από τους εξωτερικούς της εχθρούς, αλλά φρόντισε και για την εσωτερική της ειρήνη. Συγκάλεσε λοιπόν το 325 στη Νίκαια της Βιθυνίας την πρώτη οικουμενική Σύνοδο, η οποία καταδίκασε τη μεγάλη αίρεση του Αρείου. 
Στις συνεδριάσεις της Συνόδου αυτής, που είναι η αρχή του θεσμού των Οικουμενικών Συνόδων της Εκκλησίας, ήταν παρών κι ο άγιος Κωνσταντίνος, ως αρχηγός του κράτους κι όπως έλεγε ο ίδιος, ως «επίσκοπος των έξω». Το 337 σε ηλικία 65 ετών, ο άγιος Κωνσταντίνος σ' ένα προάστιο της Νικομήδειας έλαβε το άγιο Βάπτισμα και σε λίγες μέρες πέθανε, φορώντας το λευκό χιτώνα του νεοφώτιστου.
Πολύ σπουδαίο υπήρξε το έργο και της αγίας Ελένης. Μετά το θάνατο του συζύγου της Κωνσταντίου, η αγία Ελένη έζησε μαζί με τον άγιο Κωνσταντίνο, που την υπεραγαπούσε και το 317 την ανακήρυξε αυγούστα, δηλαδή βασίλισσα. Με επιθυμία δική της και του αγίου Κωνσταντίνου πήγε στα Ιεροσόλυμα, που έκανε ανασκαφές και ανακάλυψε τον τίμιο Σταυρό. Εργάστηκε πολύ και φρόντισε να κτισθούν μεγάλες και λαμπρές εκκλησίες στα Ιεροσόλυμα και στη Ρώμη, κάποιες από τις οποίες σώζονται ακόμα. 
Γεννήθηκε στο Δρέπανο της Βιθυνίας και πέθανε το 328 στη Νικομήδεια, σε ηλικία 80 ετών. Τους δύο ισαποστόλους αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη, για τους οποίους τόσα μόνο μπορέσαμε να πούμε, με τα εξής λόγια εγκωμιάζει η Εκκλησία στον Κανόνα της εορτής των· «Όντως μακάρια η γαστήρ ...; η σε βαστάσασα, Μέδων(=βασιλιά, προστάτη) κοσμοπόθητε, χριστιανών η χαρά». Αμήν.

SOCIAL MEDIA ( ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΤΥΑ )

Από την εμφάνιση του facebook ο τρόπος επικοινωνίας μας έχει αλλάξει. Τα κοινωνικά δίκτυα έφεραν τη μεγαλύτερη επανάσταση στον τρόπο που επικοινωνούμε μετά τη διάδοση της κινητής τηλεφωνίας. Γιατί; Διότι έχουν τρία μοναδικά πλεονεκτήματα σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο μέσο, τα οποία έχουν αλλάξει την καθημερινότητά μας:

Αμφίδρομη επικοινωνία σε πραγματικό χρόνο εντελώς δωρεάν

Φανταστείτε τα κοινωνικά δίκτυα, όπως το facebook και το Google+, σαν ένα οικείο χώρο που μαζεύεστε με τους φίλους, τους γνωστούς, τους συγγενείς σας και μοιράζεστε τα νέα σας. Πράγματι, αυτό περιγράφει με ακρίβεια την αρχική σας σελίδα στο facebook ή στο Google+, όπου βλέπετε σε πραγματικό χρόνο τι κάνουν, τι σκέφτονται, τι λένε οι φίλοι σας και όλα αυτά χωρίς να μετακινηθείτε από το χώρο σας. Μπορείτε να ανοίξετε διάλογο κατ' ιδίαν ή με όλη την ομάδα, να μοιραστείτε φωτογραφίες, τραγούδια, εμπειρίες ή κάτι που διαβάσατε και βρήκατε ενδιαφέρον. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημιουργούν μια τεράστια online παρέα ή ένα group με κοινά ενδιαφέροντα ή μια ομάδα επαγγελματιών και συνεργατών.
Στα social media βρίσκονται και οι πελάτες σας (καταναλωτές ή επιχειρήσεις). Μέσω των social media μπορείτε να διεξάγετε στοχευμένες διαφημιστικές εκστρατείες, να διαχειριστείτε την εταιρική φήμη, να αυξήσετε τα leads, να παρέχετε customer service, να διαχειριστείτε παράπονα και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Οι δυνατότητες επικοινωνίας είναι απεριόριστες και δωρεάν, ή, αν κοστίζουν κάτι, έχουν πολύ υψηλό δείκτη ωφέλειας προς κόστος.

Τέλος στους φραγμούς ενημέρωσης και πρόσβασης στη γνώση από όλο τον κόσμο

 Δικτύωση και επέκταση επαγγελματικών και προσωπικών σχέσεων χωρίς όρια.

H ΕΝΤΙΠΩΣΙΑΚΗ ΤΕΛΕΤΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΦΛΟΓΑΣ!

Σε μια σεμνή, αλλά και επιβλητική τελετή στο Παναθηναϊκό Στάδιο, με βασικό χαρακτηριστικό τις... βρετανικές καιρικές συνθήκες, παραδόθηκε από την ΕΟΕ η Ιερή Φλόγα στην οργανωτική Επιτροπή «Λονδίνο 2012».

Παρόντες στο Καλλιμάρμαρο ήταν επίσης ο δήμαρχος του Λονδίνου, Μπόρις Τζόνσον, ο υπουργός Αθλητισμού και Ολυμπιακών Αγώνων της Βρετανίας, Χιού Ρόμπερτσον, ο σούπερ σταρ του βρετανικού και του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, Ντέιβιντ ΜπέκαμΜπέκαμ, καθώς επίσης και πολλά αθλητικά στελέχη από τη χώρα μας, όπως και εκατοντάδες εθελοντές.
Η Φλόγα, την οποία παρέλαβε η Πριγκίπισσα Άννα και στη συνέχεια αποχώρησε με τα υπόλοιπα μέλη της βρετανικής αποστολής, θα διανυκτερεύσει απόψε στη βρετανική πρεσβεία στην Αθήνα και αύριο θα «πετάξει» με ειδικά ναυλωμένο αεροσκάφος για τη στρατιωτική βάση Κούλντροουζ στηνΚορνουάλη, απ' όπου θα ξεκινήσει και η Λαμπαδηδρομία επί βρετανικού   εδάφους.

17/5/2012

17/5/2012

 

  

"ΛΟΝΔΙΝΟ    2012"
 










 Η ολυμπιακή φλόγα παραδόθηκε από τον πρόεδρο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής Σπύρο Καπράλο στην πριγκίπισσα Άννα, που συνοδευόταν από πέντε νεαρά παιδιά από τη Μεγάλη Βρετανία. 

"ΛΟΝΔΙΝΟ  2012"

ΦΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟ ΖΩΡΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΦΥΓΩ

Εντάξει, γνωρίζεστε χρόνια και είστε φίλοι… όμως οι καιροί αλλάζουν, το ίδιο κι εσείς. Οι άνθρωποι με τα χρόνια αλλάζουν προτεραιότητες, «θέλω» και ανάγκες. Είστε σίγουροι ότι αυτή η φιλία είναι αυτή που σας αρμόζει ή μήπως την κρατάτε από συνήθεια;

Μήπως οι φίλοι σας σέρνουν σε μία κατάσταση που ναι μεν έχει παγιωθεί, αλλά δεν την θέλετε πια; Μήπως εσείς κοιτάτε το φεγγάρι κι εκείνοι το πάτωμα, έχετε δηλαδή άλλες προτεραιότητες; Μήπως η φιλία έχει γίνει τοξική, ειρωνική, επικριτική και δεν σας προσφέρει καμία χαρά αλλά μόνο προβλήματα; Μήπως είναι ώρα να διακόψετε και δεν ξέρετε πως;

1.    Δεχτείτε την πραγματικότητα.
Σταματήστε να ωραιοποιείτε μία κατάσταση που έχει ήδη φθαρθεί. Δεχτείτε το γεγονός ότι έχετε αλλάξει ανάγκες και οι παλιές δεν σας καλύπτουν. Η τοξική φιλία που έχετε δεν σας ικανοποιεί πια. Ίσως δεν θέλετε στη ζωή σας κάποιον να σας κριτικάρει και να υποδεικνύει συνέχεια τα λάθη σας, να σας ειρωνεύεται και  να σας σέρνει προς τα κάτω, αντί να σας βοηθάει να επιτεύξετε τους στόχους προόδου που έχετε θέσει. Αν στο παρελθόν συνηθίζατε να δικαιολογείτε την ανάρμοστη αυτή συμπεριφορά του, είναι καιρός να σταματήσετε! Η φιλία γίνεται από επιλογή… την δική σας επιλογή… δεν είναι υποχρεωτική ιδιαίτερα αν σας πληγώνει!


2.    Ξεκαθαρίστε τι θέλετε πραγματικά και μετά εκφράστε το!
Είναι δύσκολο, αλλά πρέπει να είστε ειλικρινείς και ευθείς όταν μιλήσετε με τους φίλους σας και τους εκφράσετε την πρόθεση σας να σταματήσετε την φιλία μαζί τους. Μην κρύβεστε, μην αποφεύγετε να απαντήσετε στα τηλέφωνα, μην λοξοδρομείτε όταν τους βλέπετε… Το μόνο που θα καταφέρετε είναι να τους κάνετε να θυμώσουν μαζί σας γιατί δεν θα ξέρουν τον λόγο που συμπεριφέρεστε μ’ αυτόν τον τρόπο. Εξηγήστε τους τα προβλήματα που έχετε μαζί τους και τον λόγο για τον οποίο δεν μπορείτε να μείνετε σε μία φιλία που σας πληγώνει. Μπορεί να νιώσετε δυσφορία όταν το κάνετε αλλά τουλάχιστον δεν θα χάσετε το δίκιο σας. Είναι πολύ σημαντικό αυτό! Μετά μπορείτε να κόψετε την φιλία σας επί τόπου ή να την αφήσετε να ξεφτίσει με τον καιρό. Τουλάχιστον όμως ο άλλος θα γνωρίζει τι συμβαίνει.

3.    Προσδιορίστε τον ρόλο σας στην σχέση.
Δεν φταίει ποτέ μόνο ο ένας όταν η όποια σχέση φτάνει στο τέλος της. Οι φίλοι σας μπορεί να είναι τοξικοί, αλλά τι ρόλο παίξατε κι εσείς σ’ αυτό; Σίγουρα έχετε κάνει κι εσείς λάθη… αποδεχτείτε τα! Αυτό το στάδιο θέλει μεγάλη δύναμη, ειλικρίνεια και αυτογνωσία. Αν όμως είστε γενναίοι και αναγνωρίσετε τα λάθη σας θα έχετε καταφέρει κάτι πολύ σημαντικό… την γνώση για να μην τα επαναλάβετε σε κάποια άλλη μελλοντική φιλία που θα δημιουργήσετε!

4. Συγχωρήστε.
Συγχωρήστε τους τοξικούς φίλους σας αλλά και τον εαυτό σας. Μην κουβαλάτε μαζί σας τα λάθη και τα παράπονα που έχετε. Δεν χρειάζεται αυτό το βάρος να σας πλακώνει την ψυχή. Είναι πολύ σημαντικό να συγχωρήσετε για να μπορέσετε να προχωρήσετε μπροστά χωρίς βαρίδια που σας κρατούν δεμένους με το παρελθόν! Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι θα ξεχάσετε και το μάθημα που θα έχετε πάρει μέσα απ’ αυτή την εμπειρία και έχετε γίνει σοφότεροι… Συγχωρώ αλλά δεν ξεχνώ… αυτό είναι το μότο!

6. Επιτρέψτε στον εαυτό σας να βιώσει την απώλεια!
Το να νιώθετε θλίψη είναι απολύτως φυσιολογικό. Μην προσπαθήσετε να ξεγελάσετε τον εαυτό σας… αποδεχτείτε το! Πόσο χρόνο θα χρειαστείτε; Αυτό είναι τελείως υποκειμενικό και έχει να κάνει με τις προσωπικές αντοχές του καθενός μας! Θα αλλάξει η καθημερινότητα σας και θα χρειαστεί να προσαρμοστείτε στην νέα… δώστε λοιπόν χρόνο στον εαυτό σας γι’ αυτό!
Αν θέλετε να ζήσετε μία γεμάτη και υγιή ζωή, καλό θα ήταν να βγάλετε τους τοξικούς ανθρώπους απ’ την καθημερινότητα σας. Κάντε χώρο για νέους, υγιείς φίλους που θα έχουν να σας προσφέρουν πολλά και πάνω απ’ όλα κατανόηση! Είναι σημαντικό, δεν νομίζετε; 

ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΚΡΙΝΙΑ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ?

Είναι γεγονός ότι ζούμε σε μία εποχή που οι άνθρωποι δεν χαμογελάνε πολύ, ούτε συχνά, τείνουν μάλιστα να παραπονιούνται και να γκρινιάζουν, χωρίς να έχουν άδικο πολλές φορές…

Εμείς όμως πόσο αντέχουμε την συνεχόμενη γκρίνια; Μπορούμε να παραμείνουμε θετικοί μέσα σ’ ένα τόσο αρνητικό κλίμα και να προσφέρουμε βοήθεια; Μπορούμε να είμαστε υπομονετικοί και κατανοητικοί ακόμα και αν δεν αντέχουμε άλλο; Και ποιο είναι το σημείο εκείνο που βάζουμε τα όρια μας;

1.    Κατ’ αρχήν θα πρέπει να καταλάβουμε ότι όταν κάποιος γκρινιάζει συνέχεια, μπορεί να είναι άποψη ζωής και όχι γιατί κάποια δύσκολη κατάσταση του παρουσιάστηκε. Οπότε καλό θα ήταν να μην δίνουμε συνέχεια χέρι βοηθείας σε κάποιον που η γκρίνια είναι άποψη, γιατί δεν θα τον βοηθήσουμε έτσι… Θα τον κάνουμε χαρούμενο που του αναγνωρίσαμε την μιζέρια του και την επιβραβεύσαμε από πάνω…

2.    Ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε το μυαλό του γκρινιάρη.
Όσο και αν είναι δύσκολο να το καταλάβουμε, η αλήθεια είναι ότι ο γκρινιάρης δεν βλέπει τον εαυτό του σαν… γκρινιάρη! Απλά βλέπει το ποτήρι μισό άδειο και ότι η ζωή τον έχει αδικήσει. Έτσι ο κόσμος είναι ένα εχθρικό μέρος γι’ αυτόν γεμάτος αρνητική ενέργεια που του φέρνει συνέχεια προβλήματα στην ζωή του.

Οπότε:
•    Μην προσπαθήσετε να πείσετε έναν γκρινιάρη ότι ο κόσμος δεν είναι τόσο «κακός» όσο νομίζει και ότι είναι υπερβολικός στις αντιδράσεις του. Το μόνο που θα καταφέρετε είναι να τον κάνετε να επιχειρηματολογήσει για τις αδικίες που του έχουν συμβεί και πόσο άδικες είναι.

3.    Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι θέλει.
Συνήθως αυτό που αναζητούν είναι συμπάθεια και συμπόνια. Δηλαδή να κατανοήσουμε τις ατυχίες τους και να τις αποδεχτούμε. Αν το καταλάβουμε αυτό θα τους κάνουμε πολύ χαρούμενους και θα τους ικανοποιήσουμε το αντιληπτικό τους πεδίο… που δεν αλλάζει και εύκολα!

Δηλαδή θα δώσουμε οντότητα στα συναισθήματα τους, θα τους προσφέρουμε συμπάθεια και ενσυναίσθηση, κάτι που έχουν μεγάλη ανάγκη. Ανάγκη δεν έχουν από την εναντίωση μας…  
Για παράδειγμα: Αν σκάσει το λάστιχο του αυτοκινήτου του μπορούμε να του πούμε: «Έσκασε το λάστιχο… είναι φοβερά ενοχλητικό αυτό που σου συνέβη τώρα. Γνωρίζω ότι θα σε δυσκολέψει, αλλά ελπίζω να καταφέρεις να το αλλάξεις ή να καλέσεις την οδική βοήθεια να σε βοηθήσει».

4.    Ας καταλάβουμε τι δεν θέλουν.
Συνήθως αυτοί οι άνθρωποι νομίζουν ότι η ζωή είναι μία συνεχής προσπάθεια γεμάτη δυσκολίες.
Μερικοί μάλιστα την βλέπουν σαν τραγωδία αλλά αυτοί μπορεί να έχουν κάποιο ψυχολογικό θέμα…
Αυτό που δεν θέλουν είναι συμβουλές! Μπορεί να μιλούν συνέχεια για κάποιο τους πρόβλημα, αλλά δεν θέλουν συμβουλές για το πώς θα το λύσουν… ακόμα και αν είναι καταπληκτικές. Κι αυτό γιατί αν λύσουν το πρόβλημα τους δεν θα είναι πια στα «φώτα της προσοχής» και αυτό θα ήταν απειλητικό για την ταυτότητα τους, για το ποιοι είναι δηλαδή… Γιατί ένας γκρινιάρης χωρίς την γκρίνια, τι θα ήταν;
Έτσι έχουν ένα επιχείρημα για κάθε συμβουλή που τους δίνουμε και έναν λόγο για να μας αποδείξουν γιατί δεν είναι καλή ή γιατί δεν θα δουλέψει γι’ αυτούς!

Όμως ας έχουμε υπ’ όψη μας ότι ακόμα κι αυτοί που διαρκώς γκρινιάζουν για κάτι, αντιμετωπίζουν πραγματικά προβλήματα. Τότε ίσως θα έπρεπε να τους λέγαμε μία συμβουλή και ας αφήνουμε εκείνους να αποφασίσουν αν θα την ακολουθήσουν ή όχι.

Mother's Day!!! Happy Moter's Day!!!

HAPPY  MOTHER'S  DAY, TO  ALL  THE  MOTHERS  AROUND  OF THE  WORLD!!! 

My  Love  all  I  want  for Mother's  Day!!!

ΘΑ ΠΕΤΥΧΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ Ή ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ?

Τι είναι το ένστικτο; Σύμφωνα με το λεξικό είναι η εγγενής τάση ή ορμή ενός ζωντανού οργανισμού προς την κατεύθυνση συγκεκριμένων συμπεριφορών ή αντιδράσεων, υπό συνθήκες.

Η θεωρία του Δαρβίνου, με βάση την οποία εξήγαγε αργότερα ο Σίγκμουντ Φρόυντ τη θεωρία των ενστίκτων, βασίζεται στην αρχή της φυσικής υπεροχής. Δηλαδή οι αλλαγές του περιβάλλοντος προκαλούν στο ζώο την ανάγκη καινούριων τρόπων προσαρμογής σε αυτό, ώστε να επιβιώσει.


Οπότε μιλάμε για επιβίωση… όχι για λογική, αλλά για επιβίωση! Την δύναμη εκείνη που σκοπό έχει να μας σώσει και να μας προστατεύσει πριν την εκλογίκευση της όποιας κατάστασης.

Μήπως είναι καιρός λοιπόν να ακούσουμε και αυτή την φωνή μέσα μας που αιώνες τώρα μας βοήθησε να επιβιώσουμε και να συνεχίζουμε να περπατάμε πάνω στην γη την στιγμή που χιλιάδες άλλα είδη εξαφανίστηκαν, όπως οι δεινόσαυροι για παράδειγμα;

Πώς μπορούμε όμως να ενδυναμώσουμε το ένστικτό μας;

1)Ας εμπιστευτούμε την διαίσθηση μας.
Η διαίσθηση είναι σαν κεραυνός ενόρασης, που την βιώνουμε αρκετές φορές την ημέρα, αρκεί να την αναγνωρίζουμε.
Μήπως είναι καλύτερα λοιπόν να αποφασίζουμε βάση της διαίσθησης μας και την γνώσης που έχουμε αποκτήσει από τις εμπειρίες μας, δημιουργώντας έτσι καλύτερες ευκαιρίες για την ζωή μας;

2)Αν χτυπάει «καμπανάκι» για κάποιον που γνωρίσαμε, μην το αγνοούμε!Η αρχική αντίδρασή μας για ένα άτομο είναι συνήθως σωστή και καλό θα ήταν να μην την παραβλέπουμε ούτε να την συγκαλύπτουμε ή να την αγνοούμε. Δηλαδή, αν γνωρίσουμε κάποιον που όλοι τυγχάνει να συμπαθούν, αλλά εμάς δεν μας αρέσει, ας μην αγνοήσουμε τα σήματα που λαμβάνουμε επειδή δεν αισθανόμαστε καλά που έχουμε άλλη γνώμη, ενάντια στην γενική αντίληψη! Ούτε να λέμε «πρέπει να είμαι λάθος, κοίτα πόσο αγαπητό σε όλους αυτό το πρόσωπο.» Ας το γνωρίσουμε καλύτερα, αλλά ας μην ξεχάσουμε την πρώτη μας εντύπωση.

3)Ας μην αγνοούμε συμπεριφορές και καταστάσεις που μας κάνουν να νιώθουμε άβολα.

Αν παρατηρούμε συμπεριφορές από τους άλλους που μας δημιουργούν δυσφορία, μην τις αγνοούμε. Οι άνθρωποι αλλάζουν μόνο όταν συνειδητοποιήσουν ότι οι συμπεριφορές τους είναι δυσλειτουργικές, τόσο για εκείνους, όσο και για τους άλλους. Όταν όμως μία συμπεριφορά τους επαναλαμβάνεται, μην την αγνοείται και μην πιστεύεται ότι ο άλλος θα αλλάξει ξαφνικά.. ότι θα ξυπνήσει μία μέρα και θα είναι ο άνθρωπος που πάντα ονειρευόσασταν. Αυτό όχι μόνο δεν θα συμβεί, αλλά κι εσείς θα  βιώσετε την βαθειά απογοήτευση!

4)Όταν το ένστικτο μας χτυπάει κόκκινο, ας το ακούσουμε και ας φύγουμε από την άβολη κατάσταση, ακόμα και αν νιώθουμε ότι θα μας κατακρίνουν οι άλλοι!
Σημασία έχει να προστατεύσουμε τον εαυτό μας από μία απειλή. Όταν λοιπόν την βιώνουμε, μην επιμένουμε να μένουμε σ’ αυτή για να μην μας κατακρίνουν οι άλλοι και μας χαρακτηρίσουν «κακά παιδιά». Υπάρχουν παραδείγματα γυναικών, αλλά και ανδρών που λίγο πριν τον γάμο διαπιστώσαν ότι πρόκειται να παντρευτούν τα λάθος άτομα και προτίμησαν να φύγουν και να υποστούν την κοινωνική κατακραυγή, παρά να κάνουν ένα τόσο μεγάλο λάθος ζωής.   
Εν κατακλείδι, το να ακούμε το ένστικτο μας θέλει γενναιότητα και πρακτική εξάσκηση. Κι αυτό γιατί πολλές φορές όχι μόνο το αγνοούμε αλλά το καταπνίγουμε κιόλας και προτιμούμε να κάνουμε την λάθος κίνηση και να μην δυσαρεστήσουμε τους άλλους παρά να βρεθούμε στο επίκεντρο της προσοχής.

Ας διερωτηθούμε λοιπόν… τι είναι πιο σημαντικό, εμείς και η προσωπική μας ευτυχία ή η γνώμη των άλλων ακόμα και αν είναι εις βάρος μας;

Ζωντανά μέσω διαδικτύου η Αφή της Φλόγας από την Αρχ. Ολυμπία!

Για πρώτη φορά στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων η τελετή Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας θα μεταδοθεί ζωντανά μέσω ίντερνετ.

Το διαδίκτυο έχει εισβάλει για τα καλά στη ζωή μας και από τη στιγμή που όλες οι πληροφορίες πλέον μεταδίδονται σε πραγματικό χρόνο δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση το κορυφαίο αθλητικό γεγονός.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες πλησιάζουν, το ίδιο και η τελετή στην Αρχαία Ολυμπία για το Φως της Ελπίδας στις 10 Μαΐου, μια διαδικασία που θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν όλοι ζωντανά από κάθε γωνιά του πλανήτη.
Την ιστορική αυτή πρωτοβουλία ανέλαβε η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή (HOC) σε συνεργασία με τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (IOC). Η μετάδοση θα ξεκινήσει από τις 10 το πρωί, σε ώρα Ελλάδας, την 10η Μαΐου και η περιγραφή θα είναι στα αγγλικά.
Την παραγωγή έχει αναλάβει η ελληνική εταιρία Sport Web Tv (http://www.sportwebtv.gr/) και η διανομή του σήματος θα γίνει μέσω του Ustream.


Πηγή: Ημερησία

ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΠΟΧΤΙΣΩ ΜΙΑ ΥΓΙΗ ΣΧΕΣΗ?

Μία υγιής σχέση μπορεί να συμβεί μόνο όταν τα δύο άτομα που την αποτελούν σέβονται ο ένας τον άλλον. Επίσης όταν ο κάθε ένας σέβεται και φροντίζει τον εαυτό του έτσι ώστε να είναι υγιής και να μπορεί να βοηθήσει τον άλλον.

Η επικοινωνία είναι ένα απαραίτητο συστατικό για να μπορέσουμε να ανοιχτούμε στον άλλον και να εκφράσουμε θετικά αλλά και αρνητικά συναισθήματα, έτσι ώστε να μην μένουν ερωτηματικά και η σχέση να ευημερήσει.

Δηλαδή, τι μπορούμε να κάνουμε;

1.    Να επικοινωνούμε.
Πολλές φορές μπροστά σε ένα πρόβλημα σωπαίνουμε με αποτέλεσμα να μην επικοινωνούμε την δυσαρέσκεια μας και ο άλλος να αντιλαμβάνεται ότι δεχόμαστε την όποια συμπεριφορά. Και αν την επαναλάβει και εκφράσουμε το παράπονο μας δεν θα κατανοήσει το γιατί. Και κάτι τέτοιο θα οδηγήσει μόνο σε αδιέξοδο…

2.    Να ακούμε ο ένας τον άλλον.
Να αφιερώνουμε χρόνο και να προσπαθούμε να κατανοήσουμε την άποψη του άλλου. Να έχουμε ενσυναίσθηση, να «μπαίνουμε στα παπούτσια του» δηλαδή. Κι αν δεν καταλαβαίνουμε κάτι που μας λέει ας κάνουμε ερωτήσεις… ας ξεκαθαρίσουμε δηλαδή την όποια κατάσταση και ας μην αφήσουμε ερωτηματικά.

3.    Ας ελέγχουμε την σχέση μας κατά διαστήματα.
Δεν εννοούμε να γινόμαστε υπερβολικοί και να ασχολούμαστε μόνο μ’ αυτό, αλλά ένας έλεγχος πότε – πότε ενδείκνυται. Τι εννοούμε; Ας ρωτάμε τον σύντροφο μας αν είναι καλά τα πράγματα μεταξύ μας ή αν υπάρχει κάτι που τον προβληματίζει και θα ήθελε να μοιραστεί μαζί μας. Το ίδιο να παροτρύνουμε να κάνει κι εκείνος. Αυτό θα μας βοηθήσει να δούμε μέσα από ποιά στάδια περνάει η σχέση μας και τα όποια αποτελέσματα...

4.    Να λύνουμε τα προβλήματα εν ευθέτω χρόνω.
Γνωρίζω ότι πολλοί αποφεύγουμε να λύσουμε τα προβλήματα επί τόπου γιατί φοβόμαστε τις συνέπειες και δεν θέλουμε να κάνουμε τα πράγματα χειρότερα. Όμως μερικές φορές είναι καλό να εξηγούμε την συμπεριφορά μας στο εδώ και τώρα και να μην αφήνουμε κενά για το μέλλον. Άλλες φορές πάλι καλύτερα να περιμένουμε μέχρι να φύγει ο θυμός και να επέλθει ηρεμία και απ’ τις δύο πλευρές... όμως να επανέλθουμε στο πρόβλημα. Πώς θα το καταφέρουμε αυτό; Με την ψυχραιμία.

5.    Ας κρατήσουμε ένα ισορροπημένο τρόπο ζωής.
Σύμφωνοι, ένας καινούργιος έρωτας μας συνεπαίρνει και μας προσηλώνει σ’ αυτόν… με αποτέλεσμα να ξοδεύουμε όλο τον χρόνο μας μόνο εκεί. Λάθος! 
Κάτι τέτοιο μπορεί να μας αποσυντονίσει και να μας αποξενώσει τόσο από τους φίλους μας όσο και από τις οικογένειες μας. Αν η ζωή μας πάψει να είναι ισορροπημένη, τότε ούτε κι εμείς θα είμαστε και αυτό θα βλάψει την σχέση μας.

6.    Ας επιτρέψουμε στην σχέση μας την ανάπτυξη και την αλλαγή!
Όλοι αλλάζουμε με τον καιρό. Καλό θα ήταν να επιλέγουμε να αλλάζουμε με τον σύντροφο μας και όχι χωρίς αυτόν… Με άλλα λόγια μπορούμε να συμβαδίζουμε ή να απομακρυνόμαστε και να εμμένουμε στο παρελθόν. Καλύτερο θα ήταν να είμαστε ανοιχτοί και να σκεφτόμαστε τρόπους που θα βοηθήσουν την ανάπτυξη μας… Για παράδειγμα ας επιλέξουμε μαζί ένα χόμπι και ας είμαστε υποστηρικτικοί με τον άλλον. Έτσι θα ξεφύγουμε από την μονοτονία και θα έχουμε και ένα κοινό σημείο που θα μας προσφέρει χαρά!

Εν κατακλείδι, ας μην είμαστε επικριτικοί και έτοιμοι να επιτεθούμε όταν υπάρχουν εντάσεις.. μόνο χαμένοι θα βγούμε, τόσο εμείς, όσο και η σχέση μας. Κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ας το δούμε σαν μία καλή ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα τον άλλον και να συνεργαστούμε για έναν κοινό σκοπό… την ευημερία της και μακροημέρευση της σχέσης μας!

ΕΙΝΑΙ  ΚΑΙ  ΠΡΩΤΗ  ΤΟΥ  ΜΗΝΑ